هم دردی

ما دیگرچه بنی آدمی هستیم؟

مگرنمیگویند:

بنی آدم اعضای یکدیگرند             که در آفرینش ز یک گوهرند

چو عضوی به درد آورد روزگار      دگر عضوها را نماند قرار

تو کز محنت دیگران بی غمی           شاید که نامت نهند آدمی

فقط بلدیم که درشادی هاشریک دیگران باشیم درغم هاهمه کنارمیرویم

فقط میتوانیم خوشی های دیگران رابین خودمان تقسیم کنیم

کجایکی ازغصه های دیگران رابه دوش کشیدیم کجاازناراحتی های یکی ناراحت شدیم؟

پس نگوییدبنی آدم اعضای یکدیگرن

چون اگراعضای یکدیگربودن دردهمدیگررامیفهمیدن

گرسنگی بچه ی بی خانواده ای که درکوچه هامیخوابداوهمچون کودکان دیگرآرزوی تحصیلات عالی داردرامیفهمیدیم

یاپدری که دستان پینه بسته اش رانمی تواندبرسرکودکش بکشد

یامادری که ناچاربه تن فروشی است تاآسایش فرزندش راتامین کند

اگرمیگوییدبنی آدم اعضای یکدیگرن

پس درددیگران رابفهمیم شادی های دیگران راشادی های خودوغم های دیگران راغم های خودبدانیم

تنهادرشادی های دیگران سهیم نباشیم