*مادر*
زیباترین فرشته هست که دراین دنیای سرددرکنارت هست
*مادر*
زیباترین کلمه ی هست که میتوان باآن زیباترین ترانه هاراساخت
*مادر*
تنهاشخصی هست که ازتمام خوشی هایش میگذردتنهابخاطرشادی کودکش که اوراملکه ی زندگی اش میداند
*مادر*
بهترین همدردبرای دردهای ناگفتنی ست
*مادر*
کسی هست که اشک هایش رابخاطرناراحت نشدن فرزندش پنهان میکندتامبادافرزندش اشکایش راببیند
*مادر*
رفیق بی کلکی هست که دراین جهان دروغ وجود دارد
به افتخارتمام مادران عزیزومادرانی که آینده ی این دنیابه اونابسته است
نمیدونم چرا
وقتی میرم یه چیزی رو میخونم دوس دارم لایکش کنم
مهم نیس که متنش خوب باشه یانه
مهم نیس نویسنده اش کی باشه
مهم اینه که بفهمی حرف دلشه
واس خالی کردن خودشه
واس فهموندن حال خودشه
مهم اینه که نویسنده اش تونسته حرف دلشوبفهمونه
چه زیباست
درسکوت شب دورازجماعت،دورازشلوغی،
درکناری،آتشی برپاکنی
تنهانباشی
فقط خودتوخودش باشه
توچشای هم زل بزنیم
جوری که زیباترازچشمان اونیست
گرمای آتیش باعث جرقه زدن عشق بشه
باعث تداوم این لحظات بشه
رنگش خیلی زیباست زرد،نارنجی،قرمز
خیلی آرامش بخشه
سرتوبذاری روشونه های عشقت
بهش بگی دوست دارم
خیلی زیباست تنهاتووعشقت درسکوت شب دورازهمه کنارآتیش عشق باشی وگرم شی باهاش...
زیباترین لحظاتتان درکنارآتیش عشق باعشقتون سپری شه
تاکسی هست قدرشونمیدونیم اماهمین که ازدستش میدیم میفهمیم که چقدگران بهابودش امادیگه دیره نمیشه برش گردوند رفته برنمیگرده
کاری نکنیم که بعدازازدست دادن یکی اینقدپشیمون شیم وفقط آه بکشیم وافسوس بخوریم
پس خوب باشیم تادرآینده حسرت روزهای گذشته رانخوریم
ما دیگرچه بنی آدمی هستیم؟
مگرنمیگویند:
فقط بلدیم که درشادی هاشریک دیگران باشیم درغم هاهمه کنارمیرویم
فقط میتوانیم خوشی های دیگران رابین خودمان تقسیم کنیم
کجایکی ازغصه های دیگران رابه دوش کشیدیم کجاازناراحتی های یکی ناراحت شدیم؟
پس نگوییدبنی آدم اعضای یکدیگرن
چون اگراعضای یکدیگربودن دردهمدیگررامیفهمیدن
گرسنگی بچه ی بی خانواده ای که درکوچه هامیخوابداوهمچون کودکان دیگرآرزوی تحصیلات عالی داردرامیفهمیدیم
یاپدری که دستان پینه بسته اش رانمی تواندبرسرکودکش بکشد
یامادری که ناچاربه تن فروشی است تاآسایش فرزندش راتامین کند
اگرمیگوییدبنی آدم اعضای یکدیگرن
پس درددیگران رابفهمیم شادی های دیگران راشادی های خودوغم های دیگران راغم های خودبدانیم
تنهادرشادی های دیگران سهیم نباشیم
روزگارروی خوش به من نشان نمیدهد
نمیدانم که کجا کی چه جوری ی کاراشتباه کردم که اینطوری میخوادتلافی شوسرم دربیاد
آخه من کجاروزگارواذیت کردم که اون داره منواینطوری اذیت میکنه
هرچی دردوغصه است ماله منه
شبام تاصبح به گریه میگذره...
دلش به حالم نمیسوزه!؟
من دلم فقط به این جمله خوشه که میگن:((خداآدمای خوبوتوامتحانات سخت قرارمیده)).
منم باخودم میگم که شایدمنم پیش خداازاون آدمای خوب باشم که خدابخوادمنوامتحان کنه
وببینه که تاچه حدصبردارم
باشه خداجون تحمل میکنم این
روزگارتوخداجون شکر
